O książce: rok / „...Dzięki wysiłkom mojego przyjaciela Watsona świat poznał mnie jako „myślącego” maszyna”, jako osobę o zimnym sercu i trzeźwym rozsądku. Los jednak dał mi nauczkę i w moim życiu wydarzyły się wydarzenia, które na zawsze zmieniły mój stosunek do ludzkich uczuć. Od tego czasu moja ironia wobec miłości jest raczej konsekwencją gorzkich wspomnień i być może autoironii…»